Touw & hendel

Het touw van een racer bestaat uit polipropyleen (niet rekbaar) en is opgebouwd uit zes of acht strengen. Voor een volwassen persoon volstaan zes strengen niet. Vandaar dat de meeste racers werken met acht strengen. Vaak wordt een combinatie van de twee gemaakt. Het touw vastgemaakt aan de boot bestaat uit acht strengen, de kant van de racers bevat er dan zes.

Je moet zelf bepalen aan welke touwlengte je het best voelt (meer naar voor of meer naar achter). Dit kan je achterhalen door aan verschillende koordlengtes te trainen.

Over het algemeen zal je je het comfortabelst voelen juist achter het punt waar de sporen samenkomen (= de bruis). Waar dit punt komt is afhankelijk van:

Opgelet: leg in het skitouw nooit een gewone knoop. Door een knoop te leggen, verandert de structuur van het touw, waardoor dit minder stevig is en kan breken. Het touw moet in elkaar geweven worden. Er zijn verschillende manieren van weven.


Hole Shot

Racers maken bij de start steeds gebruik van een hole shot. Dit is een soort zak, waarin het touw van de skiër in opgeborgen is, zodanig dat wanneer de boot vertrekt, het touw geleidelijk aan langer wordt. Aan de hand van onderstaande figuur zal de werking hiervan duidelijk worden.

Aan het ene uiteinde van het touw is de hendel vastgemaakt, het andere uiteinde is vastgemaakt aan de boot. Wanneer je vertrekt zal eerst de eerste lus loskomen, daarna de tweede enzovoort. Hierdoor kan het touw niet in de war raken bij de start. Het touw van een racer is immers meestal 60 meter lang. Op open water kan dit oplopen tot 90 meter.


De hendel

In het racen gebruikt men een hendel die bestaat uit twee handvaten (de zwarte hendels) die achter de rug worden vastgehouden en één handvat (de geel/blauwe hendel) dat vooraan wordt vastgehouden. De achterste hendels zijn niet even lang. Wanneer men zijn linkerhand achter de rug houdt zal de linkerhendel iets langer zijn dan de rechterhendel. Het is belangrijk dat deze hendel op maat gemaakt wordt. Deze hendel geeft vooral stabiliteit en steun ter hoogte van de heupen.

Door het gebruik van deze hendel bekomt men de typische racehouding: ‘wrapped-up’. Belangrijk is dat men een asymmetrische houding aanneemt. Dit wil zeggen dat men met zijn linker hand de voorste hendel moet vasthouden als men rechts voor staat en als de linkervoet voorstaat men de rechterarm naar voor moet brengen.

Het grote voordeel van deze positie is dat het aangrijpingspunt lager komt te liggen en je op deze manier minder energie verliest.